ADHD

ďťż

ADHD

Cień_Anioła - 27 maja 2009, o 17:58
ADHD – skrót z ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder, czyli Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, określany w literaturze jako zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi lub zaburzenia hiperkinetyczne.

W przypadku zaburzeń uwagi i braku nadpobudliwości ruchowej mówimy o ADD (Attention Deficit Disorder).

Jest to grupa zaburzeń charakteryzujących się wczesnym początkiem (zazwyczaj w pierwszych pięciu latach życia), brakiem wytrwałości w realizacji zadań wymagających zaangażowania poznawczego, tendencją do przechodzenia od jednej aktywności do drugiej bez ukończenia żadnej z nich oraz zdezorganizowaną, słabo kontrolowaną nadmierną aktywnością.[1]

Uważa się, że ADHD występuje u 4-8% dzieci w wieku wczesnoszkolnym (6-9 lat), głównie chłopców, niezależnie od rasy i kultury. Następnie częstość występowania zmniejsza się o 50% na każde 5 lat, jednakże u 60% dorosłych utrzymują się niektóre cechy zespołu (zwłaszcza dotyczące deficytów uwagi). Noszą wtedy nazwę AADD -ang. Adult attention-deficit disorder.

Gdzie zaklasyfikować nadpobudliwość? :

Zgodnie z obowiązującymi również w Polsce międzynarodowymi klasyfikacjami zaburzeń zdrowia, takimi jak np. DSM–III R, nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci zaliczana jest do grupy zaburzeń związanych z zachowaniami destrukcyjnymi. Natomiast wg cytowanej ICD–10, należy do zaburzeń zachowania i emocji rozpoczynających się zwykle w dzieciństwie i wieku młodzieńczym.

Przyczyny :
Schemat aktywności fal theta w EEG
fale theta u osoby zdrowej
u osoby zdrowej (14 lat)
fale theta u osoby z ADHD
u osoby z ADHD (14 lat)
Skan PET metabolizmu glukozy w mózgu zdrowego dorosłego (po lewej) w porównaniu do dorosłego z ADHD (po prawej).[2]

Biologiczne :

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest zespołem zaburzeń, najczęściej o podłożu genetycznym, który powoduje powstawanie objawów z trzech grup impulsywności, nadruchliwości i zaburzeń koncentracji uwagi, spowodowany jest zaburzeniami równowagi pomiędzy układami dopaminowym i noradrenalinowym w CUN.

Objawy nadpobudliwości mogą również występować w wyniku:

* uszkodzenia centralnego układu nerwowego,
* niedotlenienia w czasie porodu,
* także przy innych zespołach objawowych np. u pacjentów z łamliwym chromosomem X.

Korelacja czynników biologicznych ze społecznymi :

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej ma podłoże biologiczne to znaczy, że nie wynika on z błędów wychowawczych, czy czynników psychogennych.

Niektóre objawy podobne do zespołu nadpobudliwości psychoruchowej mogą występować u dzieci wychowywanych bez systemów zasad i konsekwencji, ale także np. u dzieci maltretowanych fizycznie, psychicznie lub seksualnie.

Objawy :
Sfera ruchowa :

* wyraÄ˝ny niepokój ruchowy w zakresie dużej i małej motoryki
* niemożność pozostawania w bezruchu przez nawet krótki czas
* podrywanie się z miejsca
* bezcelowe chodzenie
* zwiększona szybkość i częsta zmienność ruchów (wrażenie ciągłego pośpiechu)
* bieganie
* przymusowe wymachiwanie rękami
* podskakiwanie
* wzmożone drobne ruchy kończyn (machanie nogami, głośne deptanie, poruszanie palcami rąk, ciągłe zajmowanie się rzeczami, które leżą w zasięgu rąk lub nóg, kiwanie się na krześle itp.)
* bieganie bez celu

Sfera poznawcza :

* trudności w skupieniu uwagi (uwaga chwiejna, wybitnie zależna od czynników afektywnych)
* brak wytrwałości w przypadku małego zainteresowania i niedostrzegania bezpośredniej korzyści z działania
* wzmożony odruch orientacyjny
* pochopność
* znaczna męczliwość w pracy intelektualnej i związana z tym nierównomierna wydajność
* pobieżność myślenia
* przerzucanie uwagi z obiektu na obiekt (udzielanie nieprawidłowych, nieprzemyślanych odpowiedzi na pytania lub nieprawidłowe rozwiązywanie zadań)
* w badaniach inteligencji niektórzy autorzy stwierdzają poziom "poniżej spodziewanego", głównie w skalach wykonawczych
* trudności wizualno-motoryczne
* trudności syntetyzowania w myśleniu
* brak umiejętności planowania
* u wielu dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi występują pewnego rodzaju zaburzenia mowy lub języka, do których należą:
o opóÄ˝nienie rozwoju mowy
o kłopoty z artykulacją
o problemy ze strukturą zdania
o nieprawidłowe układanie dÄ˝więków
* Trudności stanowi również pisemne wyrażanie myśli i słowa

pamięć krótkotrwała

Sfera emocjonalna :

* nieopanowane, nieraz bardzo silne reakcje emocjonalne
* wzmożona ekspresja uczuć
* zwiększona wrażliwość emocjonalna na bodÄ˝ce otoczenia
* wybuchy złości
* impulsywność działania

Często występujące cechy osobowości dziecka z zaburzeniami koncentracji uwagi :

* działanie impulsywne,
* chęć dominowania w grupie
* niska samoocena
* okresowo występująca depresja
* niedojrzałe zachowanie
* zaburzenia snu:
o wczesne budzenie się
o trudności z zaśnięciem
o niespokojny sen

* rozwój fizyczny:
o wysoki poziom aktywności fizycznej
* rozwój społeczny:
o opóÄ˝niony rozwój społeczny
o trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami,
o popisują się przed rówieśnikami żeby zwrócić na siebie uwagę (tzw. błazny klasowe)

Diagnoza i wykrywanie :

Diagnoza różnicowa z zespołem Aspergera - nawet do 35% osób może mieć problemy typowe dla zespołu Aspergera.

We wczesnym dzieciństwie :

Diagnoza ADHD we wczesnym dzieciństwie nie jest możliwa. Natomiast występuje kilka objawów sugerujących wystąpienie ADHD w następnych latach:

* ciągła aktywność ruchowa
* dziecko nie uczy się na własnych błędach,
* opóÄ˝niony albo przyspieszony rozwój mowy
* problemy ze snem
* problemy z jedzeniem (wygląda na to, że dziecko nie ma czasu na jedzenie), łącznie z występowaniem wymiotów, lub słaby odruch ssania
* ataki kolki, które mogą wynikać z uczulenia, ale również mogą być wynikiem zaburzeń koncentracji uwagi
* dzieci nadpobudliwe nie lubią (wg opinii wielu rodziców), gdy się je przytula (to jest związane z współwystępującą nadwrażliwością dotykową, ale nie z ADHD)

W wieku szkolnym :

* trudność w dostosowaniu się do wymagań szkolnych (zajęcia w pozycji siedzącej)
* trudność w utrzymaniu uwagi przez całą lekcję, "bujanie w obłokach"
* nadmierna gadatliwość i impulsywność, która narzuca dziecku rolę błazna w oczach klasy

Działanie diagnostyczne i terapeutyczne :

Ocena profilu psychoedukacyjnego :

W skład oceny profilu psychoedukacyjnego wchodzą:

* test na inteligencję
* ocena osiągnięć dziecka w zakresie pięciu podstawowych umiejętności: czytania, literowania, liczenia, pisania i mówienia
* testy inteligencji przeprowadza się z dwóch powodów:
o aby ocenić ogólne możliwości dziecka oraz zorientować się, czy istnieje znacząca różnica między możliwym a aktualnym poziomem osiągnięć w zakresie podstawowych umiejętności
o dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi maja charakterystyczną dużą rozpiętość w wynikach IQ
* stwierdzenie pewnego stopnia niedojrzałości ośrodkowego układu nerwowego dziecka, np. poprzez korowe potencjały wywołane (EEG), co pozwala na dokładne stwierdzenie zaburzeń koncentracji uwagi u dzieci, a nawet na ich sklasyfikowanie.

Dzięki wszechstronnemu badaniu dziecka, w skład którego wchodzi badanie lekarskie, badanie psychopedagogiczne, badania neurofizjologiczne, ocena mowy oraz terapia zajęciowa, tylko u nielicznych dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi diagnoza nie ujawnia problemu.

Zdecydowana większość będzie sklasyfikowana jako pacjenci z łagodną, średnią lub ciężką postacią zaburzeń koncentracji uwagi. Badania wykażą też, czy nadpobudliwość jest częścią obrazu klinicznego choroby, czy nie. W ten sposób zdiagnozowane dziecko, można poddać właściwej terapii.

Sposoby działania :

1. Terapia behawioralna: celem jest modyfikacja zachowania dziecka poprzez wygaszanie złych nawyków, a wzmacnianie dobrych (zasada zasad i konsekwencji). Jest to jedyna terapia, która daje skutki długoterminowe.
2. Nauczanie wyrównawcze: dodatkowe zajęcia podczas których, dziecko nabywa pewnych nawyków pomocnych w uczestniczeniu w zajęciach. Ważne jest tutaj zaangażowanie rodziców.
3. Terapia mowy i języka: u dzieci nadpobudliwych psychoruchowo mogą (jak u każdych innych dzieci) występować zaburzenia mowy (takie jak jąkanie, problemy z artykulacją), dlatego w takich przypadkach niezbędna jest pomoc logopedy.
4. Terapia zajęciowa: nacisk głównie na prawidłowy rozwój motoryczny dziecka.
5. Kontrola dietetyczna: istnieje przypuszczenie, że spożywanie takich produktów jak: kakao, środki konserwujące, barwniki, salicylany i cukier mogą dodatkowo wzmagać aktywność dziecka – jednak brak na ten temat dokładnych badań naukowych.
6. Leczenie farmakologiczne: w Polsce jest bardzo rzadko stosowane. Leki takie jak Ritalin, Dexedrine, Cylert, poprawiają przebieg procesów neurochemicznych zachodzących w mózgu.

Ogólne zasady dotyczące postępowania wychowawczego :

1. Cel, do którego ma prowadzić działanie dziecka, nie może być zbyt odległy (niecierpliwość).
2. Konsekwentne przyzwyczajanie dziecka do kończenia każdego rozpoczętego zadania.
3. Stała kontrola i przypominanie o zobowiązaniach:
* zakres określonych obowiązków musi być dostosowany do możliwości i ograniczeń dziecka
* trzeba zaoszczędzić wystąpienia dodatkowych niepotrzebnych bodÄ˝ców
* nie dać się zdominować dziecku
* należy przygotować dziecko do przezwyciężania trudności (a nie chronić przed nimi)
* po wystąpieniu konfliktu – należy go przedyskutować z dzieckiem w atmosferze spokoju i rzeczowości, po uspokojeniu dziecka
* należy unikać agresji słownej i fizycznej, która bardzo mocno pobudza dodatkowo dziecko (może doprowadzić do objawów nerwicowych takich jak: lęki, moczenie nocne, natręctwa, czy też reakcje obronne: arogancka postawa, agresja, kłamstwa, a nawet doprowadzić do niewłaściwego rozwoju osobowości);
4. Pomoc w nauce
* czytanie – ze względu na małą zdolność koncentracji, opowiadania powinny być ciekawe
* czytanki powinny być opowiedziane przez dziecko (w celu skontrolowania zapamiętanego tekstu)
* odrabianie lekcji powinno się odbywać o regularnych porach (w domu powinien wtedy panować względny spokój)
* dziecko powinno wykonywać prace zręcznościowe (uczą cierpliwości, a także skrupulatności)
* zasada trzech R: rutyna, regularność, repetycja.

Nauka powinna odbywać się pod kontrolą rodziców.

magdalenka156 - 18 wrz 2009, o 15:58
Biedne są takie osoby z ADHD Jednak uważam że choroba ich wcale nie ogranicza...wiele takich osób jest bardzo uzdolnionych i ich talent nadaje ich życiu sens

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL